وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
از سمت مدینه خبر آورد نسیمی
تا مژده دهد آمده مولود عظیمی
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد
