وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
ما خانه ز غیر دوست پیراستهایم
از یُمن غدیر محفل آراستهایم
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
خدا قسمت کند با عشق عمری همسفر بودن
شریک روزهای سخت و شبهای خطر بودن
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد