گل کرده در ردیف غزلهای ما حسین
شوری غریب داده به این بیتها حسین
هستی ندیده است به خود ماتم اینچنین
کی سایهای شد از سر عالم کم اینچنین؟
برای لحظۀ موعود بیقرار نبودم
چنانکه باید و شاید در انتظار نبودم
آنجا که دلتنگی برای شهر بیمعناست
جایی شبیه آستان گنبد خضراست
شنیده بود که اینبار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست