خونت سبب وحدت و آگاهی شد
این خون جریان ساخت، جهان راهی شد
هنگام سپیده بود وقتی میرفت
از عشق چه دیده بود وقتی میرفت؟
علی زره که بپوشد، همینکه راه بیفتد
عجیب نیست که دشمن به اشتباه بیفتد
خدا قسمت کند با عشق عمری همسفر بودن
شریک روزهای سخت و شبهای خطر بودن