آنکه با مرگِ خود احیای فضیلت میخواست
زندگی را همه در سایۀ عزّت میخواست
چشم دل باز کن که جان بینی
آنچه نادیدنیست آن بینی
تا باد مرکبیست برای پیام تو
با هر درخت زمزمهوار است نام تو
همّت ای جان که دل از بند هوا بگشاییم
بال و پر سوی سعادت چو هما بگشاییم