میرسد پروانهوار آتشبهجانِ دیگری
این هم ابراهیمِ دیگر در زمانِ دیگری!
با حسرت و اشتیاق برمیخیزد
هر دستِ بریده، باغ برمیخیزد
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
یگانهای و نداری شبیه و مانندی
که بیبدیلترین جلوۀ خداوندی