سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
سر و پای برهنه میبرند آن پیر عاشق را
که بر دوشش نهاده پرچم سوگ شقایق را
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
سلام ما به حسین و سفیر عطشانش
که در اطاعت جانان، گذشت از جانش
هرچند حال و روز زمین و زمان بَد است
یک قطعه از بهشت در آغوش مشهد است