گفتند به من که از سفر می‌آیی
من منتظرم، بگو اگر می‌آیی
کوچه‌هامان پر از سیاهی بود
شهر را از عزا درآوردند
دلم امسال سامرّایی است و عید غمگین است
میان سفره «سامرّا» نماد هفتمین سین است
تشنهٔ عشقیم، آری، تشنه هم سر می‌دهیم
آبرویی قدر خون خود، به خنجر می‌دهیم
به میدان می‌برم از شوق سربازی، سر خود را
تو هم آماده کن ای عشق! کم‌کم خنجر خود را
حی علی الفلاح که گل کرده بعثتش
باید نماز بست نمازی به قامتش
