هرچند که رفتن تو غم داشت، عزیز!
در سینۀ تو عشق، حرم داشت عزیز
فرق دارد جلوهاش در ظاهر و معنا حرم
گاه شادی، گاه غم دارد برای ما حرم
آنجا که دلتنگی برای شهر بیمعناست
جایی شبیه آستان گنبد خضراست
سال جدید زیر همین گنبد کبود
آغاز شد حکایتمان با یکی نبود
چشم خود را باز کردم ابتدا گفتم حسین
با زبانِ اشکهای بیصدا گفتم حسین