چون اشک، رازِ عشق را باید عیان گفت
باید که از چشمان او با هر زبان گفت
با ذکر حسین بن علی غوغا شد
درهای حرم با صلواتی وا شد
دقیقه‌های پر از التهاب دفتر بود
و شاعری که در اندوه خود شناور بود
شبی که صبح شهادت در انتظار تو بود
جهان، مسخّر روح بزرگوار تو بود
هیچ کس تا ابد نمی‌فهمد
شب آن زن چگونه سر شده بود
