خونت سبب وحدت و آگاهی شد
این خون جریان ساخت، جهان راهی شد
علی زره که بپوشد، همینکه راه بیفتد
عجیب نیست که دشمن به اشتباه بیفتد
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
از خیمه برون آمد و شد سوی سپاه
با قامت سرو و با رخی همچون ماه