كوی امید و كعبۀ احرار، كربلاست
معراج عشق و مطلع انوار، كربلاست
ای سفیر صبح! نور از لامکان آوردهای
بر حصار شب دمی آتشفشان آوردهای
حق میشود انکار و من انگار نه انگار
منصور سرِ دار و من انگار نه انگار
بر دامن او، گردِ مدارا ننشست
سقّا، نفسی ز کار خود وا ننشست
