به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربه‌دری‌ها پناهگاه ندارم
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
برگرد ای توسل شب‌زنده‌دارها
پایان بده به گریۀ چشم‌انتظارها
تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید
