ای کاش مردم از تو حاجت میگرفتند
از حالت چشمت بشارت میگرفتند
اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
گودال قتلگاه است، یا این که باغ سیب است؟
این بوی آشنایی از تربت حبیب است
لب خشک و داغی که در سینه دارم
سبب شد که گودال یادم بیاید
بیزره رفت به میدان که بگوید حسن است
ترسی از تیر ندارد زرهش پیرهن است...