با کلامُ اللهِ ناطق هم‌کلام!
ای سکینه! بر کراماتت سلام!
دارد به دل صلابت کوه شکیب را
از لحظه‌ای که بوسه زده زخم سیب را
ای مرهم زخم دل و غم‌خوار پدر!
هم غم‌خور مادری و هم یار پدر
با سر رسیده‌ای! بگو از پیکری كه نیست
از مصحف ورق‌ورق و پرپری كه نیست
ماهی که یادگار ز پنج آفتاب بود
بر چهره‌اش ز عصمت و عفت نقاب بود
