آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
برگرد ای توسل شبزندهدارها
پایان بده به گریۀ چشمانتظارها
نتوان گفت که این قافله وا میماند
خسته و خُفته از این خیل جدا میماند
