لطفی که کرده است خجل بارها مرا
بردهست تا دیار گرفتارها مرا
سنگها آینهها نام تو را میخوانند
اهل دل، اهل صفا، نام تو را میخوانند...
اهل دل را شد نصیب از لطف جانان، اعتکاف
فیض حق باشد برای هر مسلمان، اعتکاف
زهی آن عبد خدایی که خداییست جلالش
صلوات از طرف خالق سرمد به جمالش
باز گویا هوای دل ابریست
باز درهای آسمان باز است