خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
سنگ‌ها آینه‌ها نام تو را می‌خوانند
اهل دل، اهل صفا، نام تو را می‌خوانند...
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
اهل دل را شد نصیب از لطف جانان، اعتکاف
فیض حق باشد برای هر مسلمان، اعتکاف
باز گویا هوای دل ابری‌ست
باز درهای آسمان باز است
