صلاة ظهر شد، ای عاشقان! اذان بدهید
به شوق سجده، به شمشیر خود امان بدهید
ای رسول خدای را همدم!
در حریم رسالتش مَحرم
ميان غربت دستان مکه سر بر کرد
مُحمّد عربى، مکه را منوّر کرد
اشک‌ها! فصل تماشاست امانم بدهید
شوقِ آیینه به چشم نگرانم بدهید
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بی‌کفنت را
ای بانویی که زنده شد عصمت به نام تو
پیک خداست حامل عرض سلام تو
