ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
غم داغ تو را با هیچکس دیگر نخواهم گفت
برایت روضه میخوانم ولی از سر نخواهم گفت
آنجا که دلتنگی برای شهر بیمعناست
جایی شبیه آستان گنبد خضراست
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام