نشان در بی‌نشانی‌هاست، پس عاشق نشان دارد
شهید عشق هر کس شد مکانی لامکان دارد
پیش چشمم تو را سر بریدند
دست‌هایم ولی بی‌رمق بود
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
این زن که از برابر طوفان گذشته بود
عمرش کنار حضرت باران گذشته بود
