عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
نشان در بی‌نشانی‌هاست، پس عاشق نشان دارد
شهید عشق هر کس شد مکانی لامکان دارد
ای قوم به حج آمده در خویش نپایید
از خود به‌درآیید که مهمان خدایید
دل را به نور عشق صفا می‌دهد نماز
جان را به ياد دوست جلا می‌دهد نماز
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
بهار آمد بهار من نیامد
گل آمد گل‌عذار من نیامد
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
