ای حرمت قبلۀ مراد قبایل!
وی که بوَد قبله هم به سوی تو مایل
داشت می‌رفت لب چشمه سواری با دست
دشت لبریز عطش بود، عطش... اما دست...
نشان در بی‌نشانی‌هاست، پس عاشق نشان دارد
شهید عشق هر کس شد مکانی لامکان دارد
گل بر من و جوانى من گریه مى‌کند
بلبل به هم‌زبانى من گریه مى‌کند
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
