رسانده‌ام به حضور تو قلب عاشق را
دل رها شده از محنت خلایق را
شروع نامه‌ام نامی کریم است
که بسم‌الله الرحمن الرحیم است
زندگی جاری‌ست
در سرود رودها شوق طلب زنده‌ست
قیامت غم تو کمتر از قیامت نیست
در این بلا، منِ غمدیده را سلامت نیست
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
در ساحل جود خدا باران گرفته
باران نور و رحمت و احسان گرفته
سیلاب می‌شویم و به دریا نمی‌رسیم
پرواز می‌کنیم و به بالا نمی‌رسیم
