از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
غزل عشق و آتش و خون بود که تو را شعر نینوا می‌کرد
و قلم در غروب دلتنگی، شرح خونین ماجرا می‌کرد
شروع نامه‌ام نامی کریم است
که بسم‌الله الرحمن الرحیم است
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
قیامت غم تو کمتر از قیامت نیست
در این بلا، منِ غمدیده را سلامت نیست
