هر زمانی که شهیدی به وطن می‌آید
گل پرپر شده در خاطر من می‌آید
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
ماه غریب جادّه‌ها، همسفر نداشت
شب در نگاه ماه، امید سحر نداشت
دل به دریا زد و دل از او کند
گرچه این عشق شعله‌ور شده بود
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
