تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
ای مشعل دانش از تو روشن
وی باغ صداقت از تو گلشن
پیش چشمم تو را سر بریدند
دستهایم ولی بیرمق بود
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست