تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بیحساب پیدا شد
دستی كه طرح چشم تو را مست میكشید
صد آسمان ستاره از آن دست میكشید
مدینه حسینت کجا میرود؟
اگر میرود، شب چرا میرود؟
پیش چشمم تو را سر بریدند
دستهایم ولی بیرمق بود
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
