ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دلسوختۀ آتش آهش باشیم
وقتی در خانۀ علی میلرزد
دنیا به بهانۀ علی میلرزد
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خونآلوده
پیش چشمم تو را سر بریدند
دستهایم ولی بیرمق بود
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
