هان این نفس شمرده را قطع کنید
آری سر دل‌سپرده را قطع کنید
درختان را دوست می‌دارم
که به احترام تو قیام کرده‌اند
چو موج از سفر ماهتاب می‌آید
از آب و آینه و آفتاب می‌آید
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
اگر خدا به زمین مدینه جان می‌داد
و یا به آن در و دیوارها دهان می‌داد
