به صحرا بنگرم، صحرا تو بینم
به دریا بنگرم، دریا تو بینم
دلا غافل ز سبحانی، چه حاصل؟
مطیع نفس و شیطانی، چه حاصل؟
خدایا! داد از این دل، داد از این دل
که یک‌دم مو نگشتُم شاد از این دل
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
قرآن که کلام وحده الا هوست
آرامش جان، شفای دل‌ها، در اوست
