هان این نفس شمرده را قطع کنید
آری سر دل‌سپرده را قطع کنید
هنگام سپیده بود وقتی می‌رفت
از عشق چه دیده بود وقتی می‌رفت؟
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
اگر خدا به زمین مدینه جان می‌داد
و یا به آن در و دیوارها دهان می‌داد
