ایرانم! ای از خونِ یاران، لاله‌زاران!
ای لاله‌زارِ بی خزان از خونِ یاران!
آیا چه دیدی آن شب، در قتلگاه یاران؟
چشم درشت خونین، ای ماه سوگواران!...
هر دم از دامن ره، نوسفری می‌آمد
ولی این بار دگرگون خبری می‌آمد
این زن که از برابر طوفان گذشته بود
عمرش کنار حضرت باران گذشته بود
