هر زمانی که شهیدی به وطن می‌آید
گل پرپر شده در خاطر من می‌آید
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
با اشک تو رودها درآمیخته‌اند
از شور تو محشری بر انگیخته‌اند
به دست غیر مبادا امیدواری ما
نیامده‌ست به جز ما کسی به یاری ما
من و این داغ در تکرار مانده
من و این آتش بیدار مانده
