ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق می‌کند آخر، که چند سالش بود
