او خستهترین پرندهها را
در گرمی ظهر سایه میداد
چشمهایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
کویر خشک حجاز است و سرزمین مناست
مقام اشک و مناجات و سوز و شور و دعاست
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
