خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
چشم‌هایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
