هان این نفس شمرده را قطع کنید
آری سر دل‌سپرده را قطع کنید
ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
چشم‌هایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
اگر خدا به زمین مدینه جان می‌داد
و یا به آن در و دیوارها دهان می‌داد
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
باز باران است، باران حسین‌بن‌علی
عاشقان، جان شما، جان حسین‌بن‌علی
