وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
درختان را دوست میدارم
که به احترام تو قیام کردهاند
این سخن کم نیست دنیا صبحگاهی بیش نیست
شهر پرآشوبِ امکان، کوچهراهی بیش نیست
چو موج از سفر ماهتاب میآید
از آب و آینه و آفتاب میآید
