این سخن کم نیست دنیا صبحگاهی بیش نیست
شهر پرآشوبِ امکان، کوچهراهی بیش نیست
زندگی جاریست
در سرود رودها شوق طلب زندهست
ای یکهسوار شرف، ای مردتر از مرد!
بالایی من! روح تو در خاک چه میکرد؟
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
