توفان خون ز چشم جهان جوش میزند
بر چرخ، نخل ماتمیان دوش میزند!
دل آزاده با خدا باشد
ذکر، نسیان ماسوا باشد
خدایا به جاه خداوندیات
که بخشی مقام رضامندیات
جنّت نشانی از حرم توست یا حسن
فردوس سائل کرم توست یا حسن
دری که بین تو و دشمن است خیبر نیست
وگرنه مثل علی هیچکس دلاور نیست
کوه عصیان به سر دوش کشیدم افسوس
لذت ترک گنه را نچشیدم افسوس
خداوندا در این دیرینه منزل
دری نشناختم غیر از در دل
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست
از رفتن دل نیست خبر اهل وفا را
آن کس که تو را دید نداند سر و پا را
ای شیرخدا و اسد احمد مختار
در بدر و احد لشکر حق را سر و سردار
خدایا دلی ده حقیقتشناس
زبانی سزاوار حمد و سپاس
از غربتت اگرچه سخنهاست یا علی
دنیا دگر بدون تو تنهاست یا علی