شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
دری که بین تو و دشمن است خیبر نیست
وگرنه مثل علی هیچ‌کس دلاور نیست
کویر خشک حجاز است و سرزمین مناست
مقام اشک و مناجات و سوز و شور و دعاست
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست
