ما عشق تو را به سینه اندوختهایم
در آتش عشق، بال و پر سوخته‌ایم
آن شب که کوفه شاهد ننگی سیاه بود
در گریه آسمان و زمین تا پگاه بود
مانند تو غریب، زمین و زمان نداشت
انبوه دردهای تو را آسمان نداشت
هنوز می‌شنوم هق‌هق صدایت را
صدای آن نفس درد آشنایت را
پیچیده در ترنّم هستی، صدای تو
ای راز ناگشودۀ هستی، خدای تو
ای سلسله در سلسله در سلسله مویت
وی آینه در آینه در آینه رویت
