صلاة ظهر شد، ای عاشقان! اذان بدهید
به شوق سجده، به شمشیر خود امان بدهید
الهی سینه‌ای ده آتش افروز
در آن سینه دلی، وآن دل همه سوز
به نام چاشنی‌بخش زبان‌ها
حلاوت‌سنج معنی در بیان‌ها...
بی‌تاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی
اشک‌ها! فصل تماشاست امانم بدهید
شوقِ آیینه به چشم نگرانم بدهید
