امروز که انتهای دنیای من است
آغاز تمام آرزوهای من است
با بال و پری پر از کبوتر برگشت
هم بالِ پرندههای دیگر برگشت
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
یک دختر و آرزوی لبخند که نیست
یک مرد پر از کوه دماوند که نیست
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست