دی بود و درد بود و زمستان ادامه داشت
آن سوی پنجره تب طوفان ادامه داشت
پشیمانم که راه چاره بر روی شما بستم
سراپا حیرتم! از خویش می‌پرسم چرا بستم؟
همسایه! غم دوباره شده میهمانتان؟
پوشیده‌اند رخت عزا دخترانتان
افق‌های باز و کران‌های تازه
زمین‌های نو، آسمان‌های تازه
عشق بی‌پرواست، بسم الله الرحمن الرحیم
هرکسی با ماست، بسم الله الرحمن الرحیم
بی‌تاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی
