بنای دین که با معراج دستان تو کامل شد
به رسم تهنیت‌گویی برایت آیه نازل شد
پیشانی‌ات
از میان دیوار می‌درخشد
به گونۀ ماه
نامت زبانزد آسمان‌ها بود
آورده‌ام دو ظرف پر از رنگ، سبز و سرخ
یک رنگ را برای خودت انتخاب کن
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
