بنای دین که با معراج دستان تو کامل شد
به رسم تهنیت‌گویی برایت آیه نازل شد
کلامش سنگ‌ها را نرم می‌کرد
دلِ افسردگان را گرم می‌کرد
آورده‌ام دو ظرف پر از رنگ، سبز و سرخ
یک رنگ را برای خودت انتخاب کن
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
