گفتیم آسمانی و دیدیم، برتری
گفتیم آفتابی و دیدیم، بهتری
قندیل و شمعدان و چراغان
آیینه و بلور و کبوتر
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
پیغمبرانه بود ظهوری که داشتی
خورشید بود جلوۀ طوری که داشتی
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
این خانواده آینه‌های خدایی‌اند
در انتهای جادۀ بی‌انتهایی‌اند
کوه آهسته گام برمی‌داشت
پیکر آفتاب بر دوشش
جاده مانده‌ست و من و اين سر باقى مانده
رمقی نيست در اين پيکر باقى مانده
