تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
الهی سینه‌ای ده آتش افروز
در آن سینه دلی، وآن دل همه سوز
به نام چاشنی‌بخش زبان‌ها
حلاوت‌سنج معنی در بیان‌ها...
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
عالمى سوخته از آتش آهِ من و توست
این در سوخته تا حشر گواهِ من و توست
